Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/2066 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 (MRR), a także dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (dyrektywa EU ETS) prowadzący instalację objętą przez EU ETS ma obowiązek monitorowania i raportowania danych w zakresie emisji gazów cieplarnianych w sposób:
- kompletny, biorąc pod uwagę każdą emisję pochodzącą z procesów technologicznych, procesów spalania, uwzględniając emisje i strumienie materiałów wsadowych, wskazanych w złączniku I do dyrektywy EU ETS, a także emisje gazów cieplarnianych przypisanych do konkretnych działań;
- spójny i porównywalny na przestrzeni czasu, stosując jednakową metodykę monitorowania oraz zbiory danych;
- dokładny, zapewniając najwyższe osiągalne poziomy dokładności dla obliczeń i pomiarów emisji wynikających z prowadzonych działań;
- rzetelny, umożliwiając uzyskanie wiarygodnych i wyważonych danych dotyczących emisji, uwzględniając racjonalność kosztów oraz techniczną wykonalność;
- stale doskonalony, wdrażając w praktyce zalecenia weryfikatora, aby udoskonalić procesy monitorowania i raportowania emisji z instalacji.
Jak zmiany planu monitorowania wpływają na plan metodyki monitorowania
Zmiany w planie monitorowania i w planie metodyki monitorowania, z ang. monitoring methodology plan (MMP), przeplatają się ze sobą oraz są od siebie zależne. Jeżeli raportowanie i monitorowanie w zakresie emisji gazów cieplarnianych przestaje być kompletne, spójne, dokładne, rzetelne oraz doskonalone, znika harmonia. Czy to oznacza, że zmiany wprowadzone w planie monitorowania wpływają na inne dokumenty? Na to pytanie odpowie poniższa analiza istotnych zmian planu monitorowania.
Zmiany planu monitorowania, które zgodnie z rozporządzeniem MRR mają charakter zmian istotnych dotyczą:
- kategorii instalacji, jeśli zmiany te wymagają zmiany metodyki monitorowania lub prowadzą do zmiany mającego zastosowanie poziomu istotności;
- statusu instalacji jako „instalacji o niskim poziomie emisji”;
- źródeł emisji;
- metodyki wyznaczania wielkości emisji;
- poziomu dokładności;
- nowych strumieni materiałów wsadowych;
- kategoryzacji strumieni materiałów wsadowych;
- wartości współczynnika obliczeniowego;
- nowych metod czy zmian w istniejących metodach dotyczących pobierania próbek, analizy lub kalibracji;
- metodyki określania ilościowego w odniesieniu do emisji z wycieku w składowiskach dwutlenku węgla.
W przypadku zgłoszenia którejkolwiek z tych istotnych zmian wymagana jest zmiana przez właściwy organ decyzji zezwalającej na emisję gazów cieplarnianych z instalacji. Przy zmianie głównych procesów w instalacji zmienia się opis, schemat i metodyka monitorowania w MMP. Zmiany ilości czy rodzaju materiałów wsadowych lub charakteru podinstalacji również mają wpływ na zmianę planu metodyki monitorowania. Często przy kategoryzacji strumieni czy zmianie wielkości emisji należy również zaktualizować plan monitorowania, gdyż przy tego typu zmianach niejednokrotnie zmieniają się poziomy dokładności oraz odwrotnie.
Zmiany w planie monitorowania mają wpływ na zmianę MMP. Należy uzmysłowić sobie, że cały proces zachodzący w instalacji jest ze sobą powiązany, powiązane ze sobą są również poszczególne dokumenty. Jeżeli udoskonalamy plan monitorowania ma to swoje konsekwencje w MMP. Często, bez względu na to, czy następuje istotna, czy nieistotna zmiana w planie monitorowania, pojawiają się jej odzwierciedlenia w MMP. Natomiast jeżeli modyfikacje związane są ze zmianą MMP, to niekoniecznie wpływają na potrzebę zmiany planu monitorowania.
Autor: Fundacja Razem dla Środowiska