Uchwalono ustawę o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej. Zmiana ta ma na celu ograniczenie wprowadzania do obrotu najgorszej jakości paliwa – mułów węglowych, flotokoncentratów, węgla brunatnego, a także ich mieszanek (o zawartości poniżej 85% węgla kamiennego), jeżeli paliwa te przeznaczone są do użycia przez gospodarstwa domowe oraz instalacje o mocy cieplnej poniżej 1 MW. Wprowadzone zostały zasady kontrolowania jakości paliw stałych wprowadzanych do obrotu w powyższym celu. Przyczyni się to do poprawy czystości powietrza (zmniejszenie emisji pyłów zawieszonych PM10 i PM2,5 poprzez ograniczenie spalania paliw o zawartości frakcji poniżej 5 mm) w rejonach ogrzewanych paliwami stałymi, gdzie nie ma np. możliwości podłączenia do miejskiej sieci grzewczej.
Kto sprawdza jakość paliw stałych?
Tylko akredytowane laboratoria mogą badać jakość paliw stałych. Inspekcja Handlowa pobiera próbki paliw na składach węgla, a pracownicy Krajowej Administracji Skarbowej mogą pobierać je np. z wagonów kolejowych na przejściach granicznych.
Pojawił się nowy obowiązek, którym objęci zostali sprzedawcy paliw stałych. Świadectwa jakości paliw muszą być wystawiane przez sprzedawcę gospodarstwom domowym lub małym instalacjom spalania (poniżej 1 MW). Świadectwa jakości paliw nie podlegają ewidencji, jednak za niewystawienie świadectwa, wystawienie świadectwa niezgodnie ze stanem faktycznym lub jego nieprzekazanie kupującemu grozi kara grzywny do 100 tys. zł.
Wprowadzanie do obrotu paliw stałych niezgodnie z przepisami ma być karane grzywną nawet do 500 tys. zł lub karą pozbawienia wolności do lat 3.
Autor: Fundacja Razem dla Środowiska